Dit dikke boek (136 p.) vertelt over de vriendschap tussen een rat en een koe in eenlettergrepige woorden. Het bestaat uit 63 hoofdstukjes van een bladzijde. Rat vindt dat het wit van Koe te dof is, ze gaat erop uit om het echte wit te vinden. Op haar tocht ontmoet ze allerlei dieren met namen van één lettergreep. Koe mist Rat heel erg. Het verhaal staat vol beschouwende en poëtische ontboezemingen en woordspelingen boven de hoofden van de kinderen, bv. "De dag is van dauw rijp" of "jij kamt het dak af en ik vlooi het hooi uit" en "Haar krent krijst het rood uit" ... Heel af en toe is het grappig en uitnodigend zoals op p. 22 de toverspreuk van Pad: "Mok, eok! Mok, mok, tui ed salp!"
Dit is een voorbeeld van hoe je met eenlettergrepige woorden toch een moeilijk leesbaar (= moeilijk te begrijpen) boek kan schrijven. De inhoud is zo mager en zo weinig boeiend. In een tijd dat beginnende lezers weg zijn van Pokemon en Ninjago lijkt dit verhaal geen kans te maken om lezen aantrekkelijk te maken. Het is mooi uitgegeven en de korte en overzichtelijke hoofdstukken maken het gemakkelijk om het in stukken te lezen.