Het verhaal van Ottilie begint met een korte proloog: Ottilie en haar broertje lopen naar hun favoriete plek in het bos, wanneer plots een vreselijke storm uitbreekt. Ottilie raakt In paniek van de bliksem en loopt het bos in. Haar broertje Wallie vindt haar uiteindelijk, verstijfd van angst. 'Het geeft niet', troost Wallie haar, 'ik ben jou toch komen halen?'

Hierna springt het boek vijf jaar verder, tot de dag waarop Wallie niet is thuisgekomen. Ottilie besluit haar broertje te gaan zoeken en komt erachter dat hij ontvoerd is door een duister gezelschap. Zoveel tijd na het voorval met de storm wordt Ottilie niet meer overmeesterd door angst, maar is ze integendeel vastbesloten om haar broertje terug te halen. Ze laat zichzelf gevangennemen om Wallie achterna te gaan en komt terecht bij het geheime genootschap van de drochtenjagers, een groep die jongens opleidt om heuse monsters te bejagen. Maar Ottilie moet een groot geheim bewaren: ze is … een meisje!

De cover van het boek ziet er alvast veelbelovend uit door de subtiele sticker 'Voor lezers van De Grijze Jager'; iets wat grote verwachtingen schept bij heel wat jonge lezers van het fantasygenre. De keuze om het boek van de sticker te voorzien blijkt geen verkeerde beslissing: beide verhalen benaderen fantasy in een soortgelijke stijl, de spanning is te snijden, en de opbouw van de verhalen is heel gelijkaardig. Toch wordt al snel duidelijk dat er, dertien jaar na het verschijnen van het eerste Grijze Jager-boek, nood is aan meer verhalen met sterke vrouwen in de hoofdrol. De schrijfster windt er geen doekjes om: meermaals toont ze de dappere Ottilie die minstens even goed is als — zij het niet beter dan — de jongens. Herhaaldelijk stelt Ottilie de regel in vraag die alleen maar jongens toelaat bij de drochtenjagers. Aangezien een groot deel van het verhaal erover gaat, kan je dan ook niet om die feministische boodschap heen.

Het boek is vlot geschreven en je leest nergens ellenlange beschrijvingen van omgeving of personages: je krijgt al die informatie mee te midden van de actie. Dat geeft het boek een ontzettende vaart; de gebeurtenissen volgen elkaar in razendsnel tempo op. De hoofdstukken zijn kort, en binnenin ook vaak nog opgesplitst, waardoor je het boek er tussendoor nog snel even kan bijnemen om een vrij moment op te vullen ... Snel nog een kort hoofdstukje voor het slapengaan, of vlak voor je naar school moet vertrekken? Het kan! Maar een gewaarschuwd lezer is er twee waard: het boek na een hoofdstuk wegleggen blijkt moeilijker dan gedacht! Van begin tot einde word je bedolven onder spannende situaties, afgrijselijke monsters en een flinke dosis moed. Helder weet de schrijfster de gebeurtenissen te beschrijven, en daarbij houdt ze de soms vrij gruwelijke details* niet achter voor haar lezers. De onverwachte wendingen in het boek versterken het plot: meermaals dreigt een volgend gevaar om de hoek. Dat voegt veel toe aan de leeservaring: het kan slecht aflopen!

Dit spannende eerste verhaal neemt je mee op tocht in de duistere, maar ook hoopvolle wereld van Ottilie. Maar haar verhaal is bijlange nog niet af. Voor wie na dit debuutverhaal van Rhiannon Williams niet genoeg kan krijgen van de avonturen van Ottilie en haar vrienden, is er dan ook goed nieuws: weldra komt het tweede deel eraan! Het is vol spanning afwachten wat Ottilie in het volgende boek te wachten staat! 

* Niet voor gevoelige lezers!