Eva Eland

Sta je er bewust bij stil dat tekeningen of verhalen de blik van een kind kunnen verruimen?: 
Niet zozeer tijdens het maken van mijn eigen werk, maar ik heb me wel verdiept in wat kinderboeken kunnen bewerkstelligen. De blik van een kind verruimen, door het kennis te laten maken met andere werelden en perspectieven is zeker een onderdeel. Maar ook de ruimte geven aan de eigen ervaringen en het terugspiegelen hiervan, zijn voor mij hele waardevolle eigenschappen die boeken kunnen hebben – een kind laten voelen dat het niet alleen is. Ik denk dat ik mijn liefde voor taal en voor beeld met name via het lezen en bekijken van boeken heb ontwikkeld – de prikkeling van de eigen fantasie en tegelijkertijd meegevoerd worden door andermans woorden en beelden, naar plekken in de eigen verbeelding die anders misschien nooit ontdekt zouden zijn, is een magisch gegeven.
Bekijk je je eigen werk vaak en kun je daar van genieten of zie je alleen wat beter kan?: 
Ik bekijk mijn werk heel vaak omdat ik nog steeds probeer te begrijpen wat 'mijn werk' is. 'Als Verdriet op bezoek komt' is mijn eerste kinderboek, vormgegeven tijdens mijn studie (Children's Book Illustration aan de Cambridge School of Art). Ik ben dus nog maar net begonnen als kinderboekenschrijver en -illustrator, en ben mijn 'stem' en 'beeldtaal' nog aan het ontdekken. Ik zie zeker wat er beter kan, maar doe erg mijn best om dat ook weer los te laten, door te accepteren dat mijn werk zich altijd zal blijven ontwikkelen, en door mezelf eraan te herinneren dat ik met de tijd die ik had het beste heb gedaan wat ik op dat moment kon.
Hoe zou je je eigen werk omschrijven? Wat is het meest kenmerkend voor jouw stijl?: 
Ik denk een bepaalde terughoudendheid en spaarzaamheid in zowel tekst als beeld, maar met veel gevoeligheid en bedachtzaamheid neergezet.
Wat is voor jou het mooiste compliment dat je kunt krijgen over je werk?: 
Dat mensen zich geraakt voelen door mijn werk en zichzelf erin kunnen herkennen, is voor mij een groot compliment.
Werk je met een vaste structuur of laat je je leiden door inspiratie?: 
Ik heb geleerd dat ik beter niet op inspiratie kan zitten wachten. Ook heb ik mijn verwachtingen bijgesteld over hoe vreugdevol het werkproces zou moeten voelen. Meestal is het gewoon stug doorwerken. En beginnen – want dat is meestal het lastigste van alles. Inspiratie heb ik genoeg, maar als ik me er door zou laten leiden zou dat betekenen dat ik continu aan nieuwe projecten zou beginnen en nooit iets af zou maken.
Ben je iemand van vele stappen en kladversies of balt je concentratie zich samen tot alles er in één keer uit komt?: 
Allebei! Kan dat? Ik heb vele kladversies en volg vaak veel doodlopende paden – voordat 'ineens', in een moment van onoplettendheid, een ruwe versie van het boek eruit komt. Daarna volgen helaas nog vele kladversies en herschrijvingen, voordat het boek er is. Het resultaat ziet er dan waarschijnlijk in alle eenvoud uit alsof ik het even in een middag opgeschreven heb, en in een paar dagen getekend... ;) Vaak begint een project wel met een idee dat als het ware uit de lucht is komen vallen. Heel even lijkt het dan alsof ik al een boek heb en er al bijna ben. Tot ik begin met schaven, structureren, experimenteren... en voor ik het weet ben ik toch vele kladversies verder.
Laat je je voor het creëren inspireren door andere bronnen (muziek, boeken, internet, kunst, tijdschriften..): 
Ik denk dat we niet aan inspiratie ontkomen! Het is immers overal om ons heen te vinden. Ik heb me altijd graag met zoveel mogelijk boeken omringd, zelfs als ik er niet aan toe kom om ze allemaal te lezen. Van kinds af aan struin ik al graag boekwinkels af of sleep ik stapels boeken mee vanuit de bibliotheek. Ik bezoek ook regelmatig musea. Ik zou me graag in alle kunstvormen willen verdiepen – maar ik ben meestal toch thuis te vinden, en daar zijn Internet en boeken het meest voorhanden. Ik heb muziek nooit bewust als inspiratiebron beschouwd, maar gebruik het wel om een bepaalde stemming te creëren, vooral als ik vlak voor een deadline veel te doen heb in korte tijd.
Wat of wie zijn je grootste inspiratiebronnen?: 
Mensen, met al hun gevoeligheden, verlangens en menselijk onvermogen.