In het eerder verschenen deel ‘Op de vlucht’ ontsnapte Tobie Lolness, één millimeter groot, net op tijd uit de vijandige greep van Leo Bleu. Sindsdien verschuilt hij zich in het grasland in de buurt van de eeuwenoude eik waarin hij is opgegroeid. De boom is er slecht aan toe. De aanhangers van Leo Bleu hebben een enorme krater in het hart van de eik geslagen en hij wordt overwoekerd door mos en schimmels. Hoe het zijn ouders is vergaan en of hij Elisha ooit zal terugzien, weet Tobie niet. Uiteindelijk laat hij zich overhalen. Hij vat de terugtocht aan en hoopt zowel de boom als zijn bewoners uit de tirannieke handen van Leo Bleu te bevrijden. Zoals in het eerste deel verloopt ook deze tocht, in de andere richting nu, niet als vanzelfsprekend. Net zoals in het eerste deel bewandelt de auteur tal van neventakken. De belevenissen van verschillende personages worden in naast elkaar liggende verhaallijnen en op elkaar aansluitende hoofdstukken beschreven. Elk hoofdstuk vormt als het ware een op zichzelf staand geheel. Personages die in het eerste deel voorkwamen, duiken nu weer op. Langzaam worden de relaties tussen de bewoners duidelijk. Ook nu zorgt de spannende tocht voor de rode draad in het verhaal, een verhaal waarin de auteur moeiteloos tal van emoties en waarden verweeft. Ook al speelt het hele gebeuren zich af in een fantasiewereld. De gebeurtenissen worden levensecht beschreven waardoor de vergelijking tussen de leefwereld in de boom en de werkelijkheid waarin de lezer zich bevindt herkenbaar in elkaar overlopen. 'Tobie Lolness. Op de vlucht' was een sterk meesterlijk geschreven en tevens knap vertaald verhaal. Dit vervolg dat moeiteloos aansluit, stelt niet teleur. Samen vormen ze één geheel dat uitnodigt om gepassioneerd te lezen en vooral geruime tijd te laten nazinderen.