Zoals elke avond vragen Agaat en Arthur opa om een spelletje. Als hij voor 'wolfje' kiest zijn ze super blij! Ze rennen snel weg naar hun beste verstopplekjes. Opa telt tot honderd en komt hen dan met veel gegrom, als een echte wolf, zoeken. Als hij net begonnen is, wordt er op de deur geklopt. Een klein wolfje schiet het huis in op zoek naar een schuilplaats. Zijn papa, de grote boze wolf, is vast heel erg boos en komt hem zoeken. Een grote boze wolf aan zijn deur? Dat ziet opa niet zitten! Hij gaat dan ook meteen op zoek naar het kleine wolfje. Slaagt hij erin hem te vinden voordat zijn boze papa aan de deur staat?

Een grappig verhaaltje over spelletjes spelen met je opa en vooroordelen. Opa is misschien niet erg dapper, hij kan wel kordaat uit de hoek komen als hij in het nauw gedreven wordt! En is die grote boze wolf wel wat wij allemaal van hem denken? Of mogen we niet zomaar geloven wat iedereen vertelt? Grappig voor de voorlezer zijn de schutbladeren waarop de grote boze wolf zijn beklag doet bij de psychiater. De vierjarige kleuter gaat hier geen oren naar hebben. De teksten bij het verhaal voelen af en toe wat vreemd aan. Als voorlezer had ik hier en daar de neiging ze even te veranderen. Bijvoorbeeld: "Beduusd door het verschijnen van het wolfje zijn opa, Agaat en Arthur eerst een paar minuten sprakeloos." De talrijke kleurrijke illustraties zullen zeker gesmaakt worden bij het doelpubliek. Leuk zijn de doorsnedes van het huis. Zo kunnen de luisteraars mee zoeken naar het kleine wolfje.

Een fijn boekje om voor te lezen aan je kleinkinderen. Als je nadien 'wolfje' wilt spelen natuurlijk.