Wanneer de kat Pur een kartonnen doos ontdekt met daarin een wollen trui, nestelt ze zich erin om een heerlijk dutje te doen. Maar die doos staat er niet zomaar: ze dient opgestuurd te worden met de post naar een vriendin van Monique voor wie ze de trui heeft gebreid. De doos gaat dicht en naar het postkantoor gebracht. Een lange reis vangt aan voor de doos. Ze zeilt al hotsend en klotsend over de grote oceaan naar Amerika. En Pur, hoe brengt hij het ervan af?

Het verhaal begint en eindigt met de zin "Zo'n dag waarop er niets gebeurt" en dat moet je letterlijk nemen, omdat Monique en haar kat zich van niets bewust zijn. Monique weet niet dat haar kat in de doos zit en de kat weet van niets want ze slaapt terwijl de doos over de wereld zeilt –maar niet zonder gevaren.

Het verhaal is een beetje tweeledig, wanneer je het traject volgt van de doos over zee land en bergen via de illustraties –ze zijn trouwens prachtig getekend– krijg je een zeer avontuurlijk en spannende roadtrip te zien. De tekst zelf beschrijft letterlijk de weg die de doos over vele continenten van de wereld brengt – ja, zelfs tot bij de marsmannetjes.

De illustraties zijn uniek en zeer suggestief. Zoals de elektrische draden tussen de palen hangen te bengelen met daarrond een wervelende vogelzwerm... het is alsof je meereist. Ook de kleuren zijn zeer opvallend en mooi: het blauw van de oceaan en het groen van het land met her en der een levend wezen en met de doos als een niemendal. En als plots de doos terug voor de voeten van de verbaasde Monique valt, klimt Pur uit de doos en ... gaat een heerlijk dutje doen. Ja zo'n dag waarop er niets gebeurt!

Een heerlijk verhaal.