De geleerde schrijver Meneer Blom houdt van rust, om te kunnen werken aan zijn boek over de politieke spanningen in de middeleeuwen. Hij maant zijn zoon Johannes en dochter Nella Della dan ook aan hem niet te storen. Wanneer Nella Della klaagt hoe saai hun leven is, wordt ze op haar wenken bediend: de kat is plots versteend. Dit blijkt het werk te zijn van Wiplala, een mannetje van niet meer dan tien centimeter, dat geen kabouter wil genoemd worden en dat kan tinkelen, zijn woord voor toveren. Nu ja, zo goed tinkelen kan hij eigenlijk niet, daarom is hij ook door de andere Wiplala’s verdreven. Na de kat, verandert Wiplala de lokale dichter in een standbeeld, waardoor deze plots de beroemdheid krijgt waar hij al zijn hele armoedige leven van droomt. Om de familie Blom uit de penarie te helpen wanneer ze op restaurant de rekening niet kunnen betalen, tinkelt Wiplala hen even klein als hijzelf. Zo starten hun omzwervingen langs het paleis op de Dam, een winkel, een ziekenhuisbed, het huis van twee oude dames, tot Wiplala zich eindelijk herinnert hoe hij hen hun gewone gestalte kan teruggeven. Het verhaal is onderhoudend, fantasierijk, grappig. Met een lichte kritische noot voor de voorlezende volwassene, zoals in het geval van de dichter die pas erkenning krijgt wanneer er een standbeeld van hem opduikt en hij zelf verdwenen blijkt. De uitgave is een simpele paperback, zonder illustraties, met als cover een niet bepaald aantrekkelijke foto uit de film.