In 'Wintermeisjes' leren we Lia kennen, een puber die het niet gemakkelijk heeft. Zopas is haar beste vriendin Cassie gestorven. Ze is dood aangetroffen in een motel. Cassie had boulimia; Lia heeft anorexia. Het hele verhaal door beliegt Lia haar omgeving. Ze wil niet bij haar mama, die dokter is, gaan wonen omdat ze daar strenger gecontroleerd wordt op wat ze eet. Ze woont bij haar papa, stiefzus en stiefmoeder. Daar wordt ze op geregelde tijdstippen gewogen. Ze naait geldstukken in haar kamerjas zodat haar gewicht hetzelfde blijft. Haar mama heeft het te druk met het redden van andere mensenlevens. Haar vader is druk bezig met zijn eigen zaken. Hoelang kan Lia zo nog doorgaan? Als ze dan toch iets eet, wordt het aantal calorieën tussen haakjes vermeld. Ze hoort voortdurend de stem van Cassie, die haar aanzet om er een eind aan te maken.
Als lezer kruip je in het hoofd van Lia. Een stemmetje zegt haar dat ze zich moet beheersen en sterk moet zijn. Meer gewicht moet kwijtraken, doorgaan dus, ... Een wintermeisje worden, gevangen tussen twee werelden, een geest met een kloppend hart (p. 201). Over de grens van gevarenland (p. 225). Op een dag zal de wind ze meevoeren, niemand die het merkt (p. 258). Op een heel indringende manier krijg je als lezer inzicht in deze ziekte. Dit boek is heel intens. Zelfs de dood van Cassie kan Lia niet helpen. Ze verzwijgt heel lang dat Cassie haar in haar laatste levensuren 33 keer probeerde te bellen. Maar Lia nam niet op. Vandaar dat ze in de knoop ligt met zichzelf. 's Nachts gaat Lia in de kelder fitnessen om de bijgekomen kilo's er opnieuw af te sporten. De enige voor wie Lia nog wil vechten is Emma, haar stiefzusje.
Maar dan wordt Lia in de badkamer gevonden door Emma. Lia heeft zich verwond en ligt in een plas bloed. Lia kan zichzelf niet vergeven. In het leven van Lia zie je één lichtpuntje: de vriendschap die ze sluit met Elijah. Een jongen die ook in het motel was toen Cassie stierf. Hij is echter ontgoocheld wanneer hij merkt dat Lia tegen hem gelogen heeft. Zal Lia zich kunnen losmaken uit de greep van Cassie?
De auteur beschrijft heel trefzeker en zonder overdreven sentiment de radeloosheid van Lia's omgeving en Lia's eigen wanhoop. Een boek dat je als volwassene enig inzicht verschaft in wat er in het hoofd van tieners omgaat. De schrijfster zelf heeft in haar jeugd een eetstoornis gekend. Ze schrijft dus uit eigen ervaring.