Wij ervoor en erna

De hartverwarmende vriendschap tussen Elk en Mab wordt brutaal verstoord door een tragisch ongeval waar één van de twee sterft. Het leven zal nooit meer hetzelfde zijn want de weerslag die volgt is een loodzware oefening in verder proberen te leven voor de ouders van de meisjes en de broer van Mab.

Het verhaal begint met een gesprek op het kerkhof tussen één van de twee meisjes met de geest van de overledene vriendin. Voor het drama gebeurde ontmoetten ze elkaar tijdens de vakantie per toeval. Pas op de eerste schooldag na de vakantie ontmoetten ze elkaar terug en hun vriendschap wordt onvoorwaardelijk. Ze delen hun leven met een vanzelfsprekendheid en een onvoorwaardelijk vertrouwen in elkaar. Er is maar één ding taboe: Elk mag niet op de broer van Mab, France, verliefd worden want dan is het uit met hun vriendschap. En wat wil nu juist gebeuren? En de gevolgen zijn niet te overzien ... 

Het bijzondere aan dit ontroerend verhaal is de ongekunsteldheid waarin de personages neergezet zijn. De energie spat ervan af en hun gesprekken zijn allesbehalve alledaags. Elk vertelt over kwantummechanica alsof het niets is. Ze had een sterke band met haar grootmoeder die een natuurkundige was en die ze blijft missen. Hun gesprekken zijn altijd geanimeerd en kleurrijk, vandaar het prettig lezen. Ook schakelt het verhaal moeiteloos over tussen  de gesprekken, in real time of na het ongeluk waarin ze met elkaar communiceren via hun geest –die gesprekken zijn in cursieve druk. Maar nooit klinken deze 'dubbele' gesprekken geforceerd. Het is alsof de schrijfster onder hun huid kruipt om geen enkele hartenklop te missen. Ook de gesprekken en de leuke intermezzo's met het kleine broertje van Elk zijn hartverwarmend en speels. Als lezer word je in de wereld van de twee meisjes meegezogen maar tot op de laatste bladzijden heb je het raden naar wie van de twee gestorven is en wie zwaargewond in het ziekenhuis ligt. Maar dat kan ik niet verklappen.

Literatuur die beklijft met een mooie cover duidt op de ijsjes die de meisjes regelmatig gingen eten.