Wanneer de verjaardag van Eend in zicht komt, nodigt ze heel veel vriendjes uit. Ze mogen zich allemaal verkleden in een ander dier: als schaap, als olifant, als zebra enz. Maar als puntje bij paaltje komt, vindt Eend de verklede dieren heel raar en lelijk. Ze wil eigenlijk alleen maar haar eigen vertrouwde eendenvriendjes in beeld.

Een heel fijn verhaal over de begrippen 'herkenbaarheid' en 'verwarring', in een heel mooi kleedje gestoken. Alleen al de wijze waarop Eend geïllustreerd is, roept een heel scala van gevoelens op. Zoals haar eenzame  zoektocht naar soortgenoten tussen het riet, bijvoorbeeld: twee volle pagina's rietstengels in grijs en sepiakleur met daartussen een sippe eend, in gedachten verzonken. Of die ene traan biggelend uit haar oog omdat ze geen verwantschap voelt met al die gekke verklede dieren. Ze is er kapot van en ze gaat door een mist van gedachten omdat ze elk verklede eend heeft afgewezen. En toch: ze twijfelt. Waren ze tenslotte niet allemaal prachtig verkleed? Hoe mooi en echt zagen haar vriendjes eruit in hun nieuwe vermomming – en dat allemaal en alleen voor haar. Ze krijgt diepe spijt over de manier waarop ze haar vriendjes afgewezen heeft. Maar wanneer ze aan de vijver komt, wacht haar een grote verrassing: daar staan ze allemaal en ze zingen het verjaardagslied.

Een prachtig mooi en sober verhaal over alle mooie kanten van wat 'verschillend zijn' kan inhouden, en dat op een heel ludieke manier. Het is een subliem prentenboek en ook de illustraties zijn een verhaal op zichzelf. Een aanrader.