Camden heeft het enorm moeilijk met de dood van zijn grote liefde Viv. Twee lange maanden is ze er nu al niet meer en Camdens leven lijkt sinds die tijd nutteloos. Hij sleept zich heen en weer tussen school, zijn immer afwezige moeder thuis en zijn psychiater. Het grootste deel van zijn vrije tijd brengt hij echter bij het kruispunt door. Op dit kruispunt is het fatale ongeval gebeurd waarbij Viv om het leven kwam. Ondertussen is er hier een monument voor haar opgericht, vol beertjes, brieven en kaartjes. Op een dag ziet hij op deze plaats een groen licht verschijnen. In dat groene licht staat een meisje. Een geest? Of een flauwe grap van een van de pestkoppen op school? Camdens verwarring is begrijpelijk. Dat hij op een dag het meisje - Fanny - door het licht volgt, is dat ook. Hij komt terecht in een parallelle wereld, waar mensen andere keuzes hebben gemaakt. Een wereld die heel weinig verschilt van de wereld die Camden kent. Dat het verschil zo klein is, is jammer, want zo weinig andere keuzes maken komt wat onrealistisch over. Maar toch blijft het steeds spannend als Camden die parallelle wereld beter leert kennen. Er ontwikkelt zich een bijzondere vriendschap met Fanny uit de andere wereld en Camden bezoekt haar vaak. Het gat tussen de twee werelden wordt kleiner en kleiner. Camden kan het echter niet laten om er doorheen te gaan. Zeker niet wanneer hij op een dag Viv terug vindt … Maar Viv lijkt niet meer dezelfde. Hoewel Camden blij is met zijn tweede kans en er het beste van wil maken, ontdekt hij door de gedwongen keuzes die hij moet maken een totaal andere Viv. Welk duister geheim draagt deze Viv met zich mee? Is Viv wel het meisje dat hij altijd dacht dat ze is? Omdat de vijf zinnetjes van de flaptekst al het hele boek samenvatten, is het verhaal weinig verrassend. Toch is het concept van een parallelle wereld waarin mensen andere keuzes maken best wel origineel. En deze nieuwe wereld is gelukkig ook een grote hulp bij het rouwproces van Camden. Iets om over na te denken …