Sammie wordt ’s nachts wakker en ziet een ei op zijn vensterbank liggen. Hij voelt ook dat de rotbui die hij ’s middags al had nog steeds niet over is. Sammie staat op en wil een bad gaan nemen. Hij moppert over de stank van de sigaren van zijn oom Raagis, waar hij bij woont. Hij gaat beneden met wat spullen gooien in de hoop zo van zijn rotbui af te raken. Maar niets helpt. Wanneer hij de volgende ochtend wakker wordt voelt hij de rotbui nog steeds hangen. En het ei is gegroeid, heeft armen en benen gekregen en kan spreken. Het heeft honger en eet oom Raagis op. Dan mag Sammie een wens doen. Hij probeert van alles uit om van zijn rotbui af te raken, zoals gaan spelen met het maanmannetje, op een draak vliegen of op de rug van een neushoorn rijden, maar niets helpt. Het ei eet telkens alles op. Sammies laatste wens is dat alles weer gewoon is. Als ook deze wens in vervulling is gegaan, wordt Sammie weer wakker en ziet hij een ei op de vensterbank liggen. Dat gaat hij bakken en opeten! Sammie zadelt de lezer met een rotbui op, want dat is het gevoel dat na het lezen van dit boek blijft hangen. Zelfs Sammie krijgt genoeg van dat vervelende ei, dat zichzelf steeds herhaalt door altijd maar te zeuren dat het honger heeft, en alles wat Sammie heeft gewenst opeet. Het verhaal is op AVI-4 geschreven (tegenwoordig omgedoopt tot navigator M4). Het boekje maakt deel uit van een reeks die Zwijsen uitgaf onder de titel Lees! met Paul van Loon. Hierin zijn, aldus de uitgever, de beste boeken die Paul van Loon voor Uitgeverij Zwijsen heeft geschreven, samengebracht. Lees! met Paul van Loon is een serie die bestaat uit 24 kinderboeken. Meer info op www.leesmetpaulvanloon.nl.