Dit boek is een ode aan een kat die verdacht veel van een olifant wegheeft. Hij gedraagt zich wel een beetje als een kat, maar dan op de manier van de spreekwoordelijke olifant in de porseleinwinkel. De directeur van Naturalis in Leiden had blijkbaar een opmerking gemaakt over het feit dat de auteur/tekenaar het skelet van zijn olifant/kat slurfbeenderen had meegegeven. De auteur antwoordt in een brief: "... er is in dit boek nergens sprake van een olifant. Het gaat hier om een kat." De inhoud van de brief, die ook afgedrukt werd, gaat wel over de hoofden van de kinderen heen. Maar die komen zeker voldoende aan hun trekken met de kolder van de prenten en de droge tekst. De auteur/illustrator maakte veel portretten van zijn kat; op een prent zie je zijn werk dat verwijst naar Botticelli, Van Gogh, Picasso, Leger e.a. Kinderen zijn verzot op boeken met absurde humor en nonsens en zo is dit boek er een. De prenten zijn kleurrijk, expressief met veel zin voor detail. Kortom, dit is een bijzonder leuk boek.