In dit jeugdboek volg je een dubbele verhaallijn. Aan de ene kant is er Liza, een meisje met prosopagnosie. Aan de andere kant is er het verhaal van Yass, een Soedanese vluchteling.

Al in het eerste hoofdstuk kruisen de paden van de twee jongeren, met elk hun eigen rugzak. Liza heeft zo haar eigen trucjes om om te gaan met haar gezichtsblindheid, maar toch houdt ze het oorspronkelijk geheim voor Yass. Enkel wanneer ze niet anders meer kan, vertelt ze hem haar verhaal. Yass heeft op zijn beurt ook heel wat te verwerken. De traumatische vlucht uit Soedan is op z'n zachtst gezegd heftig geweest. Oorspronkelijk lijkt alles wat kort door de bocht en oppervlakkig uitgelegd, maar naarmate het boek vordert, kom je meer en meer details te weten. De auteur doet dat met een groot inlevingsvermogen, waardoor het verhaal best wel geloofwaardig is. Het geeft een jongere lezer ook de tijd om rustig kennis te maken met de zware vluchtelingenproblematiek. Het ene hoofdstuk raakte me wel meer dan het andere.

Debyser houdt het geheel realistisch. Naast een aantal (romantische) positief uitdraaiende toevalligheden, komen er toch ook wat tegenslagen in het verhaal voor. Ook is er plaatsgemaakt voor het stereotiep en racistisch denken van nevenpersonages.

De gebruikte taal is eenvoudig en de verhaallijnen zijn vlot te volgen en makkelijk te begrijpen. Dat komt ook omdat de auteur twee lettertypes hanteert. Alles wat cursief gedrukt staat, zijn flashbacks over de lijdensweg die Yass tijdens zijn vlucht meemaakte. De spanningsbogen zijn goed gedoseerd. Wel jammer van de dt-fout op pagina 117.

De hoofdstukken worden leuk aangekondigd. Daarvoor wordt telkens een volledige bladzijde gebruikt. Er staan ook al sleutelwoorden op die verband houden met de dingen die zullen gebeuren.

Gerda Debyser zorgde met haar derde jeugdboek voor een toegankelijk, actueel boek met een lach en een traan voor lezers vanaf een jaar of 11.