Viktor jaagt voor zijn plezier op grote wilde dieren en zijn grote droom is om een cheeta te schieten. Als hij daar eindelijk in slaagt, komen de schuldgevoelens naar boven en zoekt hij een manier om alles goed te maken. In zijn droom wordt hij een van hen door zich te vermommen als luipaard, tot hij ontmaskerd wordt en wakker schiet. Viktor zijn droom ontrolt zich als een film voor je ogen. Hoe hij zich inleeft in de gewoonten van de dieren en mee holt en dolt. Maar hij is te groot en te struis. En op een mooie dag valt hij door de mand en eindigt bijna aan een braadspit omgeven door likkebaardende luipaarden. Als hij wakker schiet besluit hij zijn leven te beteren en niet meer te jagen.

Dit is een schitterend prentenboek dat je zintuigen en vooral je lachspieren prikkelt. De uitbundige kleuren en de prachtige en levensecht getekende dieren brengen de Afrikaanse jungle tot leven. Altijd mooi weer en overal wilde en mooie natuur en dito dieren. Zoals ook zijn huis is ingericht, daar kan je alleen maar van dromen. Een luipaardvel op de grond, een mooi schilderij met een cheeta afgebeeld… aan alles, ook aan het kleinste detail, merk je dat Viktor een zeer groot jager is. Samen met hem kom je op de mooiste plekjes waar wilde dieren zich thuis voelen, een feest voor het oog. Ik weet wel niet of kleine kinderen de dubbele bodem van sommige uitdrukkingen zullen snappen: ‘Wie is nu prooi en wie is de jager?’ Toch is dat van ondergeschikt belang. Er is zoveel te kijken en zoveel te genieten in dit boek dat je er helemaal weg van bent.