VampierVirus

Lennert en Ilian zijn allebei twaalf jaar en de beste vrienden. Niets bijzonders zou je denken. Alleen: Ilian is blind. Op een dag laat Lennert Ilian uit een bron drinken die volgens een legende genezende krachten heeft. Lennert hoopt stiekem dat Ilian daardoor weer zal kunnen zien, maar wat er gebeurt, is een echte nachtmerrie … Ilian verandert langzaam maar zeker in een vampier. Voor Lennert is dit een hel, voor Ilian is het goed nieuws. Hij kan nu immers dingen en mensen om hem heen ‘zien’ zonder zijn ogen te gebruiken. Wat je als lezer niet meteen uitgelegd krijgt, is dat het hier om echolocatie gaat. Hiermee kan iemand een object in zijn omgeving aftasten door klikgeluidjes te maken en naar de echo ervan te luisteren. Ilian heeft die gave ook, maar dan meer vergelijkbaar met een vleermuis. Lennert is erg verontrust door wat er met Ilian gebeurt en hij gaat op onderzoek uit. Al snel blijkt dat Ilian niet alleen is. Veel mensen uit hun dorp zijn ook plots veranderd in een vampier. Wat Lennert dan ontdekt, is helemaal griezelig: een oude legende verhaalt over een vampier die begraven ligt net naast de plek waar de bron ontspringt. Lennert heeft geen andere keuze dan de kist op te graven. Als hij de kist opent, is hij zo ontzet dat hij vlucht. Later, als hij terugkeert om de vampier definitief te stoppen, is de vampier verdwenen. Het hek is nu helemaal van de dam. Deze vampier is van plan om alle mensen in vampieren te veranderen. Het vampiervirus eist zijn tol. Lennert weet niet waar hij aan begint. Hij staat alleen in zijn strijd tegen de vampieren en tegen zijn beste vriend Ilian … Het verhaal leest vlot en wordt vanuit verschillende standpunten verteld. Aanvankelijk is dat vanuit Ilian, maar daarna verschuift het naar Lennert. Alle ingrediënten van een vampierenverhaal zijn aanwezig: de houten kruisen, knoflook, houten staken om vampierenharten te doorboren en lange hoektanden. Daar houdt het jammer genoeg ook zo wat mee op. Het verhaal stijgt niet uit boven andere, doorsnee vampierenverhalen. Hoewel de auteur geprobeerd heeft om een extraatje toe te voegen in de vorm van Ilians blindheid, blijft alles redelijk oppervlakkig. Een echt griezelverhaal is het niet geworden. Vooraan in het boek vind je infogegevens over ‘Blindenzorg Licht en Liefde’.