Acht werd geboren op 8-8. Acht rijmt eveneens op zacht en ook op kracht. En Acht ... die lacht ... althans tot haar ouders ruzie beginnen te maken. Lelijke woorden en het wordt almaar erger, telkens opnieuw. Acht probeert haar ouders te helpen om mekaar graag te zien, zonder ruzie, zonder slaande deuren. Want Acht houdt van haar papa maar ook van haar mama en na al die ruzie voelt ze zich geen acht ... nee veeleer een mager zesje. Mama en papa willen praten met Acht en zeggen: “we gaan uit elkaar”. Papa heeft nu een appartement in de stad, weg van mama en Acht. Acht gaat op bezoek bij papa, zo veel ze maar wil maar nooit is het hetzelfde. Acht wil praten, met haar vriendin Zoutje maar die luistert niet en heeft geen zin. Dan maar met Oma, die gelukkig wel luistert en vertelt over vroeger: hoe Acht bij haar geboorte extra licht bracht. En met Opa, die nooit zo veel zegt maar spijkers met koppen slaat.
'Uit elkaar' is een realistisch boek over scheiden, bekeken vanuit het perspectief van het kind. Enerzijds vertelt het het verhaal van Acht en anderzijds geeft het heldere en duidelijke informatie, zonder hierin te ver gegaan. Zo komt het juridische aspect kort aan bod, bondig en zonder franjes. Ik noem Acht nu wel 'zij' maar in het boek blijft het onduidelijk of Acht een meisje of een jongen is. Uit de tekst noch de tekeningen kan je dat opmaken. Zo kan het boek zowel meisjes als jongens aanspreken. De combinatie van de tekst met de illustraties en bijschriften erin opgenomen, werkt wonderwel en zorgt voor een troostend en eerlijk verhaal.