In het nest van Carnivorus en Cruella Tyrannosaurus komen drie jongen uit hun ei. Twee daarvan zijn net zo verlekkerd op vlees eten en agressief brullen als hun soortgenoten. Maar het derde jong is een slappeling in de ogen van het ouderpaar: een bleekneus met een rare dunne kop, die het liefst natte sla eet en een verdraaide versie van de standaard strijdkreten laat horen. Julia Donaldson en David Roberts verzonnen een grappige, originele variant op het bekende thema van het lelijke eendje. De tekst is in ritmische, rijmende verzen gegoten. Die laten zich lekker levendig declameren en komen nergens geforceerd over. Wel duikt hier of daar al eens een voor kleuters wat moeilijker woord op (tirannetje, kolk, gup, grofgebekt, ...). Diverse registers van humor worden opengetrokken, wat resulteert in lekkers voor voorlezers (“en hoopten erg dat iemand binnenkort de brug uitvond”) én kleuters (de vervaarlijke carnivoren zijn doodsbang van hun spiegelbeeld in het water). Figuurtjes en landschap worden heel grappig en origineel afgebeeld. De prenten zijn een lust voor het oog met hun ‘vegetarisch’ zeegroen en ‘carnivoor’ bruinrood tegen een achtergrond van grijstinten, lila of zachtgeel. Voorlees-, luister- en kijkplezier gegarandeerd.