Tommie en de laatste kastanjes

Het is herfst en de Sesamstraatvriendjes wandelen door het bos. In een kastanjeboom hangt nog één trosje kastanjes, maar dat trosje hangt erg hoog in de boom. Gooien met een stok, een piramide bouwen, … hoe krijgen ze die kastanjes uit de boom? Eind goed, al goed natuurlijk: als ze maar samenwerken dan lukt het wel! Wanneer je de kaft van dit boekje onder ogen krijgt, bekruipt je meteen de vraag: ‘Hadden ze zo’n leuk programma niet in een mooier kleedje kunnen presenteren?’ En deze vraag blijft doorheen het hele boekje hangen. Maar het gevoel dat het verhaal oproept is wel 100% Sesamstraat. Je hoort de personages spreken en al wat ze zeggen is zo herkenbaar en zo typisch. Een eenvoudig verhaaltje met een boodschap, zoals dat hoort in Sesamstraat, maar waar de moraal niet van afdruipt. Leuk om voor te lezen, zeker aan Sesamstraatkijkertjes, al is het woordgebruik af en toe wat Noord-Nederlands. Maar dat geeft eigenlijk niet, want ook dat is echt Sesamstraat. Alleen die verschrikkelijk prenten dus …