Dit romannetje verhaalt over de zoon van een minister. Hij wordt ontvoerd en er wordt losgeld geëist. Vader is wel bereid om het geld op te hoesten, maar krijgt hier niet echt de kans toe omdat er met de auto een aanslag op hem wordt gepleegd. Politie mag uiteraard niet bij dit alles betrokken worden. Blijkt dat het de moeder is die geld uit de zakken van haar man wou slaan. De chauffeur van de minister (en minnaar van de moeder) organiseerde de hele ontvoering. Vermits de jongen zelf kon ontsnappen, is alles op een sisser uitgedraaid. De chauffeur pleegt zelfmoord, moeder en vader proberen het opnieuw na haar gevangenisstraf en vader stapt uit de politiek om tijd aan zijn gezin te spenderen. Het boek leest vlot, maar is erg voorspelbaar. Het happy end, de eenzijdige verhaallijn en de positieve kijk op alles zijn er te veel aan. De jongen voelt zich erg goed in zijn vel voor een puber en wordt wel erg graag gezien om wie hij is, zelfs al is zijn vader minister. Ik vermoed dat zeer weinig lezers zichzelf in één der personages zullen herkennen. Het is een politieromannetje à la Baantjer zoals er vele zijn. Goed als ontspanningslectuur, maar daar blijft het dan ook bij.