Victor en Jade zijn ontzettend blij dat eindelijk de grote vakantie begint. Nolan, hun pluspapa, heeft hen een reisje beloofd naar Stroopbeek. Dat is de plaats waar hij is grootgebracht en waar zijn vader (professor Lex) nog steeds woont. Hij heeft er een snoepwinkeltje, en niet zomaar een! Professor Lex verwerkt in zijn snoep de aardmagie van Stroopbeek zodat de snoepjes je magische krachten geven. Eet je bijvoorbeeld vetersnoep, dan rekt je lichaam uit, en van pepermuntjes krijg je zo’n koude adem dat je dingen kan laten bevriezen. Maar niet alle magie is veilig. Er zijn ook verboden snoepjes ... Wanneer Victor en Jade aankomen in Stroopbeek, is het snel duidelijk dat er iemand net van die snoepjes gegeten heeft want er doolt een Weerbeer rond in het dorp. Samen met enkele vrienden en een doos ‘superheldensnoep’ proberen ze ingrediënten te verzamelen waarmee professor Lex een remedie kan maken. Het belooft een spannend avontuur vol magie te worden!

Alexander Olbrechts schreef eerder thrillers voor volwassenen. Met dit verhaal maakt hij zijn debuut bij de jeugd. Het is een spannend verhaal geworden met veel fantasie en zoals op de kaft vermeld, doet het wat denken aan Willy Wonka. Dankzij de opdeling in vele, kleine hoofdstukken is het verhaal ook toegankelijk voor de minder vlotte lezer vanaf ongeveer 9 jaar. Het vergemakkelijkt bovendien het voorlezen omdat je meer start- en stopmomenten hebt. Dit boek is het eerste deel van een reeks.

Het verhaal leest als een trein. Er is steeds iets nieuws dat je triggert om verder te lezen. Problemen en twists volgen elkaar op en de spanning wordt geleidelijk opgebouwd met een de climax op het einde. De personages zijn boeiend en degelijk uitgediept. Er is ook goed nagedacht over de bladspiegel. Er is voldoende witruimte gelaten, er wordt gespeeld met het lettertype, er staan verschillende illustraties in en elk hoofdstukje begint met een snoepboog. De omslagillustratie is kleurrijk en licht een tipje van de sluier op over wat komen gaat. Binnenin is er enkel gewerkt met grijstinten. Leuk had geweest dat het lettertype van de titel op de omslag herhaald worden bij de tussentitels of andersom. Nu lijkt er tussen die twee een stijlbreuk te zitten.

Opgelet: het kan best dat je tijdens en na het lezen van dit boek trek krijgt in snoep. Volg daarom het advies van Alexander op in het nawoord! ;-)

Een lekker spannend boek!