Slak is jarig! Hij geeft een feestje en al zijn vrienden zijn naar het bos gekomen. De dieren spelen en rennen. Dat is niets voor Slak want Slak is traag. Wanneer ze samen taart eten, komen ze één voor één aangedragen met een pakje. Van sommige pakjes wist Slak niet dat hij ze wenste, maar toch is hij er blij mee. Het wordt pas echt feest als blijkt dat zijn vrienden met alle cadeautjes die hij kreeg een wagen bouwen. Nu is Slak even snel als de anderen! En dat was zijn grote wens! Het mooie aan dit verhaal is dat het zo eenvoudig is. Cadeautjes zijn een aanvaard en herkenbaar teken van vriendschap. De samenwerking tussen de dieren onderling, is dan ook als de slagroom op de taart. Daardoor wordt het meteen glashelder dat échte vriendschap meer kan inhouden! Ook de prenten verdienen bijzondere aandacht. Krijt, aquarel, potlood, dit alles wordt met zwier gehanteerd. Op het eerste zicht doen ze denken aan de illustraties uit de jaren zeventig. Maar de veel spontanere uitdrukkingen en het weglaten van “het teveel” aan beeldende informatie maakt ze meer dan de moeite waard. Ze sluiten naadloos aan bij de inhoud terwijl ze tezelfdertijd sfeerbepalende elementen toevoegen. Dat eenvoud siert, bewijst dit spontane en pretentieloze prentenboek.