Als Kristin, een jong sociaal inspecteur, een illegale handel in donororganen op het spoor komt, roept ze de hulp in van Max, een integere, hoge ambtenaar bij de BBI. En ze kiest hem niet zomaar, want zijn vrouw, die verpleegster was in het bewuste ziekenhuis in Luik, is om het leven gekomen bij een verdacht auto-ongeluk, net zoals Kristins man, Dr. Legrand, hoofd transplantaties in hetzelfde ziekenhuis … . Ze komen terecht in een vreselijk wespennest, waarbij de opdrachtgevers er niet voor terugdeinzen om hun lucratieve business te verdedigen met moord en doodslag, en dat met het leven van de patiënten als inzet. Ze deinzen er niet voor terug de hoogste tentakels van de macht in te schakelen om Kristin en Max (mond)dood te maken. Net zoals de meeste van Mendes’ volwassenenthrillers, vertrekt ook dit boek vanuit mogelijk waargebeurde feiten, die dan door de auteur in een andere context geplaatst worden. Ogenschijnlijk los van elkaar staande feiten krijgen zo een diepere betekenis omdat er diep verborgen toch een verband is. Mendes speelt op het scherp van de snee, op de grens tussen fictie en realiteit en ziet er duidelijk geen graten in zijn mening over hete hangijzers te ventileren. Op die manier weet hij zijn lezers vast te kluisteren. Je leest deze factionthriller dan ook in één ruk uit. Als ervaren thrillerlezer merk je dat het boek naar jongeren toegeschreven is: het verloop van het verhaal weliswaar spannend maar ook vrij doorzichtig, de karakters zijn enkel uitgediept in functie van het verhaal, de plot is redelijk vlak, … . De ontknoping is dan weer vrij onorthodox, wat heel wat goed maakt. Kortom, dit boek staat garant voor enkele uurtjes leesplezier.