‘Stop!’
Meer heeft Mark Janssen niet nodig om zijn nieuwe prentenboek van een verhaal te voorzien.

In dit avontuur volgen we twee niet nader genoemde meisjes die met een fiets vol ijzer-afval naar de schroothoop trekken. Al snel worden ze tegengehouden – Stop! – door een groot monster. In een mum van tijd toveren ze uit hun bakfiets allerlei ijzerwerk tevoorschijn en knutselen ze het tot een ketting voor het monster. Die is er zo gelukkig mee dat hij de meisjes doorlaat. Even later ontplooit zich eenzelfde scenario met een volgend monster – Stop! Daarvoor wordt van een oude kachel een pijp gefabriceerd. Wat verder maken ze voor nóg een monster – Stop! – een bril van een oude fiets. Zo gaat het door tot uiteindelijk (letterlijk) de hele fiets is weggegeven.

Het verhaal is simpel, iets wat ruimte geeft voor eigen invulling, interpretatie of fantasie, maar ook om de focus volledig te vestigen op de illustraties van de monsters. Het nadeel aan het eenvoudige verhaal is dat het boek een beetje repetitief aanvoelt. Het is ook vrij letterlijk geïllustreerd (twee meisjes op een volle fiets gebruiken de onderdelen voor iets anders en het monster dat eerst gevaarlijk leek, is nu blij), waardoor de tekeningen niet al te veel aan de verbeelding over laten. Een beperkt verhaal sluit uiteraard niet uit dat dat de thematiek ideaal kan zijn om wat dieper te reflecteren. Je kan het misschien hebben over thema’s zoals: sorteren, recycleren en hergebruiken van dingen? Of misschien wekt het enthousiasme om iets te knutselen van oude voorwerpen die je anders toch maar naar het containerpark had gebracht? 

De prachtige tekeningen van de monsters en hun ‘sidekicks’ (een aantal mini-monstertjes op, onder en rond de grote monsters) maken het gebrek aan verhaal echter helemaal goed. De illustraties zijn kleurrijk, de gebruikte illustratietechniek werkt goed met de dromerigheid van het verhaal en de goedgekozen manier van uitgeven van het boek weet dit nog meer te onderlijnen. Het grotere formaat van het boek toont zijn nut, doordat de monsters alle mogelijke ruimte krijgen: ze steken met hun schrikwekkende gestalte, zo groot als een volledige pagina, af tegen de twee kleine meisjes op de fiets.

Geniet dus vooral van de prenten en laat je fantasie de vrije loop. De monsters zijn absoluut niet angstaanjagend. Het zijn eigenlijk vooral mooie wezens die enkel wat meer liefde nodig hadden.