Stin is een egel die haar omgeving verkent en beste maatjes is met de eekhoorns en Obi de beer. Obi is haar beste vriend. Maar op een dag ligt Obi op een tak boven het meer en ziet hij een andere beer. Maar Stin lacht ermee want het is zijn spiegelbeeld. Obi is opeens boos op Stin omdat ze hem uitlacht en valt pardoes in het water. Dit maakt hem alleen nog bozer en hij wil Stin niet meer zien. Ze kunnen geen vrienden meer zijn want ze is totaal anders dan hij. Maar opeens hangt er een donkere schaduw boven Obi. Stin ziet dat er een arend op hem afkomt en laat zich van de tak vallen boven op de arend. Die schrikt van haar stekels en laat Obi los. Obi voelt zich schuldig. Zelfs als je van elkaar verschilt, kan je toch vrienden zijn. Zelden zo'n ouderwets, overdreven moraliserend verhaal gelezen. De illustraties zijn niet aantrekkelijk, de verhoudingen kloppen niet en de kleuren zijn flets.