Soulmates. Het verhaal van Phoenix

In het tweede deel van de Soulmates-serie komt na Sky ook Phoenix in de Benedict-clan terecht. Als lid van een gesloten gemeenschap van boosaardige Savants wordt de gave van Phoenix ingezet om mensen te bestelen, dit door het kort uitschakelen van de hersenfunctie. Het leven in de gemeenschap is hard waarbij de leden maximaal ingezet worden om met hun gave in het criminele milieu te functioneren. De leider van de gemeenschap, ook wel de Ziener genoemd, houdt met strenge hand de touwtjes in handen en deelt straffen uit aan de leden die niet gehoorzaam zijn. Als op een dag Phoenix de opdracht krijgt om Yves Benedict te bestelen, staat haar leven op zijn kop. Voor het eerst slaagt ze er niet in om haar gave te gebruiken en mislukt haar opdracht. De Ziener is woedend en stuurt haar opnieuw op Yves af. Tijdens een college op een school probeert Phoenix voor een tweede keer Yves te bestelen maar komt ook deze keer bedrogen uit. Tot haar grote verbijstering merkt ze dat ze via haar gedachten kan communiceren met Yves en dat ze zich erg tot elkaar aangetrokken voelen. Snel wordt dan ook duidelijk dat ze verwante zielen of soulmates zijn. Aanvankelijk kan Phoenix zich hier niet mee verzoenen en is de weerstand groot, ook nadat ze kennismaakt met de rest van de familie Benedict. Yves blijft echter aandringen en bedenkt een groots plan om haar te redden uit de handen van de groep Savants. Hij wil integreren in deze gemeenschap en het vertrouwen winnen van de Ziener. Phoenix is er aanvankelijk niet gerust in totdat Yves en zijn familie persoonlijk instaan voor de totale ondergang van de gemeenschap.
Het tweede deel van de Soulmates-serie is net zoals het eerste deel een voltreffer. Vanaf de eerste pagina wordt de lezer meegezogen in de gemeenschap van de Savants en is de identificatie met het hoofdpersonage groot. Een spannend en vlot te lezen verhaal ontrolt zich waarbij je op het puntje van je stoel zit.
Het boek werd uitgebracht in paperbackformaat wat gemakkelijk in de hand ligt. Het lettertype is eerder groot waardoor de pagina’s niet te vol lijken; de cover oogt jong en aantrekkelijk. Een derde deel in deze reeks is dan ook erg welkom!