Sofie en het ijsbeertje

Het derde boek alweer in de reeks rond Sofie en haar vrienden van de pinguïnclub. Wat mij betreft mogen er nog volgen, want vervelen doet dit originele concept nog steeds niet. Een leuk, ietwat educatief verhaal, gecombineerd met leuke stripjes, fijne weetjes over ijsberen en pinguïns, uitleg over het tekenen van die beesten en hilarische fotostrips die ook bij volwassenen een lach ontlokken: meer kan je je toch niet wensen?
In dit deel zijn Sofie en haar vrienden Billie en Timmie getuige van een incident in de dierentuin. IJsbeer Vicks werpt om te spelen met een steen naar het raam, waardoor er een barst in het raam ontstaat. Als de zoo daarop de beslissing neemt om Vicks te verhuizen naar een andere zoo, breekt er protest uit bij de klas van onze vrienden. Al heeft Sofie nog andere ijsberen, of beter katten, te geselen, want de juf vindt haar vriendschap met de twee jongens nogal overdreven. Gelukkig is er opa, die op alles raad weet. En zo loopt ook dit verhaal weer goed af.
Grappig is dat een al bij al vrij eenvoudig verhaaltje over vriendschap zo origineel gebracht wordt. Achteraan het boek vind je nog een aantal extra eindes, naast een droevig - met de melding: sla dit over als je niet van droevig houdt - en een vrolijk verhaal - met de melding: sla dit over als je niet van vrolijk houdt.
Heerlijk fris boek, waar je spelenderwijs veel van opsteekt: zowel je aardrijkskunde- en dierenkennis als je sociale intelligentie gaan erop vooruit. Enkel die opvallende melding van bepaalde speelgoedmerken had niet echt gemoeten ... Gewoon dit leuke boek als sintcadeau is veel beter dan de zoveelste Barbie.