Anton is van bij ons en Selin komt uit Turkije. Ze gaan elke dag samen naar de kleuterschool en weer terug naar huis. Ze zitten met een heleboel andere kleuters, die soms van verre landen komen, bij twee juffen. Op een morgen vinden ze in de Zomerlaan een dode vogel, die ze meenemen naar school. Selin is een pester. Bij de lunch legt ze de dode vogel op het bord van Richard, die vaak uitgesloten wordt. De kinderen reageren ontsteld en juf Els wordt zowaar misselijk. Juf Rita stelt voor om de vogel te begraven. En dan ontspint zich een discussie over de manier waarop ze de vogel zullen begraven. Uiteindelijk bereiken ze een compromis met een inbreng vanuit elke cultuur.
Juf Rita zegt aan Selin: 'Met jou praat ik straks'. Maar in het verdere verloop wordt niets gezegd over het pesten en Selin wordt niet berispt. Ook de reactie van Richard krijgt geen aandacht. Alle aandacht gaat naar de verschillende begrafenisrituelen. Pesten onbesproken laten is een gemiste kans. Dit moet zeker goedgemaakt worden wanneer met het boek gewerkt wordt.
De illustraties zijn eenvoudig en duidelijk. Zeker bruikbaar, bijvoorbeeld rond Allerheiligen.