Mijn eerste indruk is dat dit een leuk verhaal is dat zich richt tot oudere kleuters. Wanneer ik dit verder bekijk, merk ik dat het best een lang verhaal is voor deze doelgroep. Wanneer je als ouder snel iets wil voorlezen zal je dus makkelijk naar een dunner boekje grijpen. Daar komt nog bij dat dit boek moeilijk is om voor te lezen doordat het heel wat tekstballonnetjes bevat. Het boek bevat ook moeilijke woorden. Zo is Simon “professioneel bangmaker” van beroep. Hij toont zelfs zijn adressenkaartje, wat waarschijnlijk voor veel kleuters een nieuw concept zal zijn. Daarnaast bevat het boek nog een aantal andere moeilijke elementen: tijdstippen, een spookpiramide om aan te tonen welke mensen moeilijker en makkelijker bang te maken zijn, Franstalige liedjes ...

Los van het feit dat het dus een moeilijk boek is voor kleuters en voor voorlezers, is het best wel een leuk boek. Het springt origineel om met bladschikking en is herkenbaar. Het is een tof boek over vriendschap en spokenwerk. Het geeft aan welke klusjes spoken allemaal hebben. Leuk als je kind zelf ook taakjes moet uitvoeren in huis. In dit boek leren we dat ieder zijn talenten heeft en bepaalde klusjes beter kan dan andere. Dat wil niet zeggen dat je geen andere klusjes kan leren of dat ze samen uitvoeren niet het allerleukste is. Misschien is het een idee om dit boek met je beginnende lezertje samen te lezen, zodat je even kan helpen met de moeilijke woorden? Het zal zeker motiverend zijn dat het boek tof geïllustreerd is. Hopelijk kan dit boek een doelpubliek vinden.