Meneer Stein is marionettenmaker, meer nog, hij beschikt over toverkracht die de marionetten laat bewegen. Na een paar mislukte pogingen besluit hij een marionet te maken die op hem lijkt, die als het ware zijn broer zal zijn. Hij werkt heel lang en heel laat maar hij valt in slaap voordat de marionet afgewerkt is. 's Morgens merkt hij tot zijn ontsteltenis dat de pop te vroeg tot leven is gekomen. Hij vindt de pop een monster. Alle pogingen van de marionet om zijn vriendschap te winnen mislukken. Hij weigert de pop zelfs een naam te geven. Bedroefd verlaat de pop het huis van meneer Stein. De stad, de straten, de mensen... alles is hem vreemd. Zijn onhandige pogingen om contact te leggen worden altijd verkeerd uitgelegd. Hij denkt dat een naam zou kunnen helpen en besluit het eerste woord dat hij hoort als naam te nemen. Op dat ogenblik wordt er reclame gemaakt voor het circus Sentimento en dat wordt dus zijn naam. Sentimento past heel goed bij de gevoelige aard van de pop. Slechts een keer wordt hij aanvaard zoals hij is, namelijk bij het meisje Selma. Als hij er na deze eerste positieve ervaring wat voorbarig van uitgaat dat alle kinderen wel zo aardig zullen zijn als Selma, loopt het heel slecht af met Sentimento. Dit sterke, gevoelige verhaal wordt versterkt door de grote prachtige prenten. Op de prenten is het verhaal in handschrift gedrukt.Het boek is groot van formaat (35 op 24,5 cm), wat het geschikt maakt voor klassikaal gebruik. Het verhaal nodigt uit om te filosoferen over: anders zijn, programmeren van mensen, discriminatie. De op het eerste gezicht statische prenten tonen zoveel details dat ze een gesprek mee op gang helpen. Een voorbeeld: terwijl Sentimento de stad ontvlucht, loopt hij voorbij een bord met: 'Bienvenu/ Wilcömmen'. Het boek kan ook een aanleiding vormen om zelf poppen te maken. Een prachtig boek met heel wat verwerkingsmogelijkheden.