De broers, Alex en Tommy, leven in een dystopische wereld. De wereldbevolking kampt al jarenlang met grote problemen. Bosbranden, overstromingen, vluchtelingenstromen, droogte ... Het houdt maar niet op! De Wereldraad is tot een conclusie gekomen: er zijn te veel mensen op aarde. De wereldbevolking moet omlaag gebracht worden. Tien miljard mensen en niet meer. Elk land krijgt een quotum opgelegd: zoveel mensen mogen er overblijven, de rest moet verdwijnen. De landen moeten zelf bepalen hoe ze hun quota halen. In sommige delen van de wereld worden er hele bevolkingsgroepen uitgeroeid om de opgelegde quota te halen. De Euro-Unie heeft een truc bedacht om zonder bloedvergieten het quotum te behalen: grote delen van de bevolking worden in de slinkstand gezet. Als slinker tel je maar voor de helft mee. Slinkers mogen nog in hun huizen blijven wonen, maar ze hebben geen recht meer op het gebruik van verwarming of elektriciteit. De kinderen van slinkers mogen niet langer naar school, winkelen kan niet meer, de staat voorziet hen van (karige) voedselpaketten. Wie in opstand komt, wordt verbannen naar een krimpkamp, een plek waar nog nooit iemand van terugkeerde.

Nu president Foxen aan de macht is, worden de maatregelen tegen slinkers nog verstrengd. Hij is duidelijk tot meer bereid om de opgelegde quota te behalen. In Project Z waren we getuige van de arrestatie van de ouders van Alex en Tommy en volgden we hun zoektocht naar antwoorden. Na een ongelooflijk spannende ontknoping lieten we hen achter op een boot richting de veiligheid van de Noordelijke Unie. Dat is waar we hen, samen met hun vriendin Sunny, terug ontmoeten. Maar is deze veiligheid geen illusie? Zullen de Angeli Terrae hen zomaar laten gaan, wetende dat het drietal op de hoogte is van hun geheime plannen?  

Marloes Morshuis volgt voor Semper Sol hetzelfde spoor als voor Project Z. Het wisselen tussen verstelstandpunten, de angstaanjagend realistische dystopische wereld waar onze slinkers in terecht komen, de spanning die je vanaf de eerste zin vastgrijpt. Morshuis liet zich ook voor Semper Sol inspireren op de (niet zo mooie) realiteit. Ze graaft in de duistere geschiedenis van Europa en houdt je als lezer een spiegel voor. De werkkampen uit de tweede wereldoorlog, de goedkope arbeidskrachten in verre landen heden ten dage. We weten allemaal maar al te goed dat het bestaat maar in welke mate beïnvloedt het je gedrag? Wat niet vlak onder onze neus gebeurt, wordt al snel vergeten of genegeerd. Morshuis zet je aan het denken. Wat kunnen we doen om het scenario zoals in Semper Sol, te voorkomen? Hoe kunnen we ervoor zorgen dat we de aarde niet volledig uitputten? Ben je bereid om een stapje terug te doen, om álle mensen een leefbaar bestaan te gunnen? Ook als mensen anders zijn dan jij? Of houd je liever vast aan je eigen comfort, en mag de rest het uitzoeken? 

Dit langverwachte tweede deel Quotum – Semper Sol lost alle verwachtingen in. Als Project Z al even geleden is, heb je waarschijnlijk even een kleine opfrisser nodig, maar dan gaat het weer als een trein vooruit. Morshuis neemt je mee op een spannende, duistere reis en houdt je vast tot de laatste pagina, en nog lang erna.