Seizoenen

In het eerder verschenen boek ‘Allemaal mensen’ verraste Blexbolex de lezer met de bijzondere wijze waarop hij woorden aan beelden verbond en deze beelden op elkaar liet aansluiten. In dit tweede boek ‘Seizoenen’ maakt hij gebruik van hetzelfde concept. Dit keer maakt hij een associatieve reis doorheen de seizoenen. Ook nu nodigen de gestileerde, nostalgisch ogende illustraties, waaraan één trefzeker woord werd toegevoegd, uit tot kijken. In een eerste deel worden de opeenvolgende seizoenen voorgesteld onder de vorm van prenten die gekenmerkt worden door een samenspel van zachte enigszins vale kleuren en vage figuren die krachtig worden voorgesteld met behulp van strak afgelijnde sjablonen en collages. In daaropvolgende illustraties wordt een beeld geschetst van deze seizoenen. Aanvankelijk gebeurt dat heel herkenbaar. Op een zaadje volgt een scheut, een noot deelt een dubbele bladzijde met een tros druiven. Naarmate je het boek verder doorbladert, lijkt het alsof het kijken meer aandacht vraagt en de verbanden ook minder vanzelfsprekend zijn. Alweer in volgorde van de seizoenen dienen nieuwe beelden zich aan. Op de pluk sluit een kwetsuur aan, een versiering, duidelijk in kerstsfeer, wordt opgevolgd door een gedachte. Was, geur en allergie lopen als het ware in elkaar over … De beelden nodigen uit tot leggen van verrassende verbanden.
Niet alleen de lay-out, ook de keuze van onderwerpen straalt eenvoud en rust uit. Rond de illustraties is nog een grote hoeveelheid witruimte voorzien. Rond de woorden zijn nog tal van eigen associaties en gedachten mogelijk. Dit boek richt zich daardoor tot alle leeftijden en kan wie er voor openstaat, telkens weer boeien. Net zoals het telkens weerkeren van de seizoenen.