Schaduwbroer

Hebe’s leven wordt doormidden gesneden wanneer ze telefoon krijgt dat haar broer Alec verdronken is. Alec reisde de wereld rond als professionele freediver en gaf zijn zus bij vertrek telkens een afscheidskaart met een boodschap om over na te denken. Zijn laatste kaart zet Hebe aan om alleen naar Tokio en nadien naar Ishigaki te reizen, het eiland waar Alec zijn laatste duik maakte.

“Sissie, zoek niet naar wie je bent, zoek naar wie je wilt zijn” is de boodschap op Alecs laatste kaart en daar draait het boek dan ook om. De reis die Hebe helemaal alleen maakt, ook nog eens van iedereen afgesneden door het wegvallen van haar telefoon, laat haar toe zichzelf te analyseren, de relatie met haar broer, met haar egocentrische vriendin, en als een heel andere persoon terug te keren naar huis. Daarnaast is dit het verslag van een rouwproces, en ook nog een reisverslag. De auteur heeft jarenlange ervaring als reisjournalist en zet een heel sprekend en levendig beeld van Tokio neer: de gebouwen, de drukte, het eten, de omgang met toeristen …  Dat een rouwproces en introspectie tijd vragen, is evident. Maar Hannema’s uitgesponnen stijl kan wellicht maar weinig lezers bekoren. Vooral het buitensporig gebruik van metaforen vertraagt het lezen. Noch het schimmige stalker verhaal, noch het romantische einde trekken dat recht.