Het sonnet is een dichtvorm die al eeuwenlang bestaat. Zowat alle beroemde dichters hebben een sonnet geschreven, en dat wilde Ted van Lieshout jaren geleden ook wel eens doen. Een sonnet schrijven is een uitdaging, want het moet aan een aantal eisen voldoen. Het bestaat uit veertien versregels die opgedeeld zijn in vier strofen. De eerste twee strofen tellen vier regels en de laatste twee hebben drie regels. Het moet bovendien ook aan het einde van de regels rijmen. Van Lieshout begon er met goede moed aan en het is hem natuurlijk wel gelukt, maar voor hem moest dat makkelijker kunnen. Hij bedacht een manier om het sonnet niet in letters te schrijven, maar het in tekeningen of met voorwerpen te tonen.

Dit boek start met het verhaal van die creatieve vondst van visuele poëzie. Naast gewone gedichten vind je er ook foto’s van bijna alle beeldsonnetten die Ted van Lieshout in tien jaar tijd maakte, wat maakt dat het een knap en boeiend compilatiewerk werd. "Poëzie is spelen met taal. Ook als het ernst is", stelt de dichter. En verder in het boek moedigt hij nog meer aan: "Iedereen kan beeldsonnetten maken!". Hij legt op een heel toegankelijke manier uit wat poëzie eigenlijk is en geeft ook tips over hoe je een gedicht kunt maken. Zowel kinderen als volwassenen lieten zich door het beeldsonnet inspireren en enkele resultaten daarvan zijn ook opgenomen in dit werk. Ze staan in het rood aangegeven.

De beeldsonnetten zijn vaak grappig (‘drop’, bijvoorbeeld) en af en toe droevig ("Wij legden voor opa een lepel neer ..."). Je kan echt van zowat alles een beeldsonnet maken: van lege eierdozen, schelpen, noten, spruiten, bloemen, fietsbellen, snoep, dobbelstenen, wasknijpers en noem maar op. Wie niet meteen zoveel voorwerpen kan vinden: een beeldsonnet kan je natuurlijk ook tekenen. Of je kan er eentje met de computer maken (dan kopieer je de afbeeldingen). Zo ziet de wereld er plots heel wat poëtischer uit. En dat komt allemaal door dit originele poëzieboek, waarmee Ted van Lieshout vorig jaar (2016) een zilveren griffel poëzie won, én genomineerd werd voor de Woutertje Pieterse Prijs. Meer dan dik verdiend!