Ron de kameleon vindt het helemaal niet leuk dat hij telkens de kleur van de omgeving aanneemt. Iedereen ziet hem over het hoofd waardoor hij helemaal geen kameleon meer wil zijn. Het nijlpaard klaagt dat hij zichzelf zo grauw vindt en zo krijgt Ron een idee. Hij maakt verf en beschildert alle dieren zoals ze zelf willen. De eerste dag vinden ze dit erg leuk, maar de volgende dag heeft de leeuw al een probleem: hoe moet hij weten welk dier hij kan opeten? Wanneer alle dieren beginnen te mopperen, loopt Ron snel weg. Gelukkig komt de regen een handje helpen zodat iedereen zijn normale kleur terugkrijgt.
Mooi geïllustreerd prentenboek rond de thema's 'uiterlijk' en 'anders zijn'. Een verhaal over een kameleon ligt dan misschien wel voor de hand, maar toch kunnen de kleuters zich hierdoor gemakkelijk inleven in hoe het voelt om anders te zijn en niet opgemerkt te worden. De tekst is vaak wat stroef en het woordgebruik is niet altijd even goed aangepast aan de taal van vierjarigen.  De illustraties versterken echter de inhoud van het verhaal. Vooral de illustraties die over twee pagina's getekend zijn, zijn heel aantrekkelijk.