Op een nacht krijgen Angela’s ouders, Bianca en Pieter, een verontrustende telefoon. Hun veertienjarige dochter is opgenomen in het ziekenhuis met een alcoholvergiftiging. Bianca, die verpleegster is in het ziekenhuis, leidt uit het gesprek met haar collega’s af dat er meer aan de hand is. Pieter, die stage loopt bij het drugsteam van de politie, kan niet geloven dat zijn eigen dochter deel uit maakt van de bende die zij viseren. Beide ouders vragen zich af hoe het mogelijk is dat het zo ver is kunnen komen met hun dochter. Hun dochter die voordien dressuurwedstrijden reed en met Melanie, haar vriendin over koetjes en kalfjes kletste.
Maar die dag, die woensdag 14 april 2010 veranderde alles voor Angela. Samen met haar vriendin wandelt ze voorbij een groepje jongeren. Een knappe jongen, die later Rogier blijkt te heten, spreekt haar aan. Of ze niet even bij de groep komen chillen. Angela is gevleid dat Rogier haar aandacht geeft. Aangezien er toch niemand thuis is, besluit ze met hem mee te gaan. Een nieuwe vriendschap groeit. Of toch niet? Angela wil zo graag de aandacht van Rogier, ze wil zo graag bij de groep horen, dat ze haar grenzen verlegt, steeds weer. En voor Angela het zelf beseft, geraakt ze verslaafd. Verslaafd aan alcohol.
Angela zelf minimaliseert haar probleem. Op school en thuis merken ze niets, daarvoor is Angela te geslepen. Tot de dag waarop haar ouders dat ene telefoontje krijgen. Dat ene telefoontje verandert alles. Dat ene telefoontje maakt dat Angela begint terug te vechten ...
Helen Vreeswijk is gekend om haar realistische verhalen. Ook dit verhaal is gebaseerd op waargebeurde feiten. Het verhaal leest vlot. En als ouder van twee pubers kan je tijdens het lezen niet anders dan jezelf voortdurend de vraag te stellen: “Gaat het zo makkelijk? Is de drempel zo laag?”
Toch bleef ik wat op mijn honger zitten. De auteur slaagt erin om heel veel aspecten van het probleem aan te kaarten, maar toch geraak ik niet echt in de ban van haar verhaal. Ik lees het verhaal vanop een afstand en slaag er niet in om me helemaal te laten meeslepen door het hoofdpersonage. Voor mij mocht Angela nog meer prijs gegeven hebben, over haar gevoelens, haar twijfels, angsten. Misschien was het dan wel gelukt ...
Helen Vreeswijk is een bedreven schrijfster. De problematiek die ze aankaart, is reëel en het boek zal zeker de beoogde doelgroep bereiken. Op YouTube vind je alvast een filmpje terug dat jongeren warm maakt om het boek te lezen.