Pomelo lijkt op een piepklein roze olifantje met een veel te lange slurf. Hij ontdekt de wereld en al ontdekkend stelt hij zich vragen. Als hij ontdekt dat hij gegroeid is, geeft hem dat een "machtig gevoel" en "heeft hij zin in grootse dingen". Hij botst tegen een tomaat en stelt zich vragen over groot, te groot, half groot. Hij is bang dat niet alles even snel zal groeien. Als je zijn te lange slurf ziet, is dat misschien wel terecht. En hoe je vanbinnen groeit als je van buiten groeit? Of je ouder wordt terwijl je groeit en ook wijs? En zo gaat dat door, bladzijde na bladzijde. Hij komt tot het besef dat groot worden bang en blij zijn betekent en hij snapt aan het eind ook dat groot worden afscheid nemen betekent. Voorwaar een klein olifantje dat heel wijs en heel oud geworden is!
Maar of dat ook de kinderen kan boeien? Er zit geen verhaal in deze vragenlijst. De taal is ook niet aangepast aan kinderen: een machtig gevoel, grootse dingen? De illustraties zijn bizar en wat mij betreft weinig aantrekkelijk. Ik zie niet zo direct een doelpubliek tenzij misschien erg filosofisch aangelegde kinderen. Met sommige vragen zou je hen wel kunnen boeien.