Poes wil gaan slapen, maar ze vindt haar knuffel Muis niet en gaat op zoek.Muis ligt niet tussen het speelgoed, niet in de koelkast,… Gelukkig wil haar vriendje Hendrik mee helpen zoeken. Samen zoeken ze in bad en in de kelder, maar Muis is nergens te vinden. Uiteindelijk stelt Hendrik voor om samen in de poezenmand te gaan liggen. Dat is fijn voor even, maar na een tijdje wordt het toch wat te krap. En dan voelt Hendrik iets in zijn rug prikken…
Met 'Poes gaat slapen' verschijnt er na lange tijd nog eens een peuterboek met een spookje in de hoofdrol. Monstertjes zijn de laatste jaren schering en inslag, maar een spook wordt nog opvallend weinig gebruikt als hoofdrolspeler in een verhaal voor kinderen. Dit keer werden de kindergidsen Poes en Hendrik van het museum Huis van Alijn in Gent ingeschakeld voor een leuk kartonboekje. Kinderen die al in het museum geweest zijn, zullen dit duo ongetwijfeld herkennen, maar ook voor andere lezertjes zijn de twee figuurtjes leuk om te leren kennen.
Pieter de Poortere is bekend van het zoekboek 'Eskimo gaat op reis', waarvan de illustraties sterk aan een stripverhaal doen denken. In het geval van 'Poes gaat slapen' werkte de Poortere met een paar warme kleuren: warm rood, oker en donkerblauw. Grappig voor volwassen meelezers zijn de details. Zo zoekt Poes op een bepaald moment in de koelkast en ontdekt ze chocoladecake. Je ziet niet dat ze de cake opeet, maar op de volgende prent heeft ze wel een bruin omrande mond.
De reeks kartonboekjes rond Poes (er verscheen onlangs ook 'Poes is jarig') is aantrekkelijk vormgegeven en ondanks de vertrouwde onderwerpen, toch vrij vernieuwend.