Plotter is jarig, dat maakt hem blij en ook een beetje zenuwachtig. Hij geeft immers een feestje. Lang voordat het feest begint, belt Pollie Big aan. Ze wil zo graag helpen om alles klaar te maken. Plotter reageert niet snel genoeg en algauw neemt Pollie Big de leiding. Ze domineert het hele gebeuren. Wanneer uiteindelijk door haar schuld de verjaardagstaart op de grond valt, wil Plotter niemand meer zien. Wat voor hem de mooiste dag zou worden, viel helemaal in duigen. Stil trekt hij zich terug in de zandbak. Pollie Big zoekt hem berouwvol op en samen bouwen ze een gigantische zandtaart. Vanaf dan (her)begint het feest echt. Zoals in eerdere delen over Plotter weet Hilde Schuurmans de gevoelens van de dieren met menselijke trekjes met zachte kleuren en dunne maar rake zwarte omlijningen mooi in beeld te brengen. Ook nu sluit het verhaal goed aan bij de reële ervaringswereld van vier- à vijfjarige kleuters. Feestjes verlopen niet altijd zoals gehoopt en niet iedereen vraagt op dezelfde manier om aandacht. Gelukkig loopt het hele gebeuren hier voor Plotter, zoals vaak in prentenboeken, goed af. Tekst en illustraties zorgen voor een toegankelijk, aantrekkelijk geheel dat eventueel kan uitnodigen tot het herkennen van eigen ervaringen en gevoelens.