Het regent buiten en Posy de muis verveelt zich een beetje. Daarom besluit ze cakejes te maken. Ze trekt haar schort aan, wast haar handen, zet alles klaar en gaat aan de slag. Kleurrijk maar vooral overzichtelijk worden de handelingen en benodigdheden voorgesteld. Opvallend is hier het evenwichtige gebruik van kleurrijke bladzijden en pagina’s waarop doordacht met witruimte werd omgesprongen. Jonge peuters voor wie dit verhaal bedoeld is, herkennen in de bladvullende illustraties de werkelijkheid zoals deze zich in een keuken kan afspelen. Als Posy wacht tot de cakejes klaar zijn, verschijnt er plots een harige hand voor het raam. Zodra een grommend monster zijn hoofd om de hoek steekt, begint de bange Posy te huilen. Maar dan ziet ze de voeten van het harige monster en herkent ze haar vriendje Pip onder het pak. Ze ruilen het pak, spelen samen monstertje en picknicken vervolgens met frisdrank en heel veel cakejes. In het tweede deel van dit korte verhaal staan de gevoelens van de bange muis centraal. Een paar krachtige lijnen geven de veranderende emoties herkenbaar weer. Doordat de beide figuurtjes erg menselijk worden voorgesteld, kunnen jonge kinderen zich er makkelijk mee identificeren. Met dit inmiddels derde deel over Pip en Posy slaagt Alex Scheffler er alweer in de ervaringswereld van jonge kinderen aantrekkelijk weer te geven.