Mijn twee jaartjes Latijn in het middelbaar hebben me toch nog wat bijgebracht: Petra betekent rots, de naam van het hoofdpersonage en de titel van het boek is dus goed gekozen. In dit prentenboek volgen we het leven of eerder de gedachten van Petra. Ze voelt zich als een rots zo sterk. Niets kan haar doen bewegen. Ze is best wel trots op zichzelf. Er zijn ook momenten dat ze zich kleiner voelt: een steen bijvoorbeeld. Maar in haar leven wordt ze ook nog een ei of een eiland en dan terug een steen. Van elke situatie maakt ze het beste.

De zachte, eenvoudige illustraties op een spierwitte achtergrond zuigen de aandacht naar zich toe. Met een minimum aan tekst wordt er een mooie maar eenvoudige boodschap gegeven. Met wat fantasie en flexibiliteit kan je verschillende dingen worden. Meer nog, met wat aanpassingen en doorzettingsvermogen kan je je ook prima voelen in een nieuwe rol. Telkens zie je even die angst in de oogjes en de trekken rond de mond, maar al gauw is daar weer het lachje.

Voor oudere kinderen en volwassen een leuk prentenboek dat je aanmoedigt om je dromen na te jagen, om (noodgedwongen) nieuwe dingen uit te proberen en van elke situatie iets positief te maken. Voor jongere kinderen gewoon een leuk verhaal waarin je de veranderingen van Petra gezellig mee beleeft.