Susy krijgt na veel aandringen een ratje voor haar verjaardag. Ze noemt haar Ramona. Susy leert haar ratje allerlei kunstjes. Dat is handig om sommige mensen aan het schrikken te maken. Soms neemt Susy haar ratje mee naar school. Dan plaagt ze er de overblijfjuffen mee. De overblijfjuffen Akke, Aagje en Maagje zijn juffen die toezicht houden tijdens de middagpauze. De drie juffen worden prachtig beschreven: groot en dik, met knalrode haren, met punttieten, met hele bossen haar die onder de armen groeien, ... Ze zijn altijd boos. Juf Akke, die uit Duitsland komt, spreekt best goed Nederlands. Alleen de "ui" kan ze niet zeggen. Als de kinderen naar buiten moeten, roept ze: "Naar boiten, naar boiten!" Dit veroorzaakt grappige situaties. Als Susy en haar vrienden kattenkwaad uithalen, voel je zo hun angst om betrapt te worden. Het boek is opgefleurd met grappige potloodtekeningen. Het verhaal zelf is niet zo spectaculair, het heeft weinig vaart maar toch leest het vlot. Korte, duidelijke zinnen. Eenvoudige zinsbouw die rekening houdt met het leesniveau AVI-7. Een leuk verhaal voor ondeugende lezertjes. De vriendschap van Susy met haar ratje komt heel mooi tot uiting. Ook het verlies van het dier, wanneer het ratje ziek wordt en sterft, is heel herkenbaar voor de jonge lezer.