Ze worden meer en meer uitgebracht: prentenboeken die over de etiketjes gaan die kinderen tegenwoordig opgeplakt krijgen. De bedoeling is zeker goed, maar de uitwerking is vaak zo stereotiep en “gemaakt”.  In dit prentenboek is het voor mij niet anders. In deze verhalenbundel vind je negen korte verhalen over Otto. Zoals de titel zegt, heeft het konijn het moeilijk met drukte. In elk verhaaltje komt een andere lastigheid voor Otto aan bod (bijvoorbeeld last van drukte, geuren, etiketjes, boosheid door overprikkeling …). De reacties van zijn huisgenoten en omgeving krijgen ook een plaatsje (rekening houden met de wensen van Otto, voorspelbaarheid en duidelijkheid bieden, rust geven …). 

Al worden termen als hoogsensitiviteit en ASS niet gebruikt, toch ligt het er vingerdik op omdat het alleen maar gaat over Otto en zijn moeilijkheden en aanpassingen. Er wordt nog te veel gekeken door de “je bent anders-bril” dan door de “inclusiebril”. Het is wel fijn dat de omgeving rekening houdt met Otto en dat de aanpassingen met veel liefde en zonder veel vragen gedaan worden, toch had ik alles graag wat “natuurlijker” gezien. Kinderen met extra antennetjes zullen zich zeker herkennen in bepaalde verhaaltjes, maar waarschijnlijk niet in allemaal.

Ik ben niet zo’n fan van de tekenstijl en het gebruikte kleurenpalet. Ik had het geheel liever wat minder druk gezien. De tekst is duidelijk leesbaar. Sommige woorden en zinnen worden in een andere kleur of in een groter lettertype gedrukt. Dat heeft geen enkele meerwaarde. Het is zelfs soms verwarrend omdat het lijkt alsof er een nieuw verhaal begint met een nieuwe gekleurde titel.

Het boek is zeker bruikbaar in een klas, maar lees dan af en toe een verhaaltje voor en bespreek het met de klasgroep.