Dit boek bevat een origineel verhaal over de liefde. De hoofdpersonages zijn Hasse en Ludwina. Hasse woont als zeventienjarige bij Ludwina, een oudere vrouw, in. Haar ouders zijn als dokter naar Afrika getrokken. Hasse heeft het hier moeilijk mee: zijn mensen op een continent ver weg dan belangrijker dan zij? Gelukkig vindt ze steun bij haar vriendje Wolf, een student rechten. Wolf is wel erg kritisch en veeleisend. Hasses beste vriendin is Charlie, de zus van Wolf. Charlie rebelleert tegen haar perfectionistische familie door met haar studies te stoppen en gewoon een baantje in de horeca te nemen. 
Wanneer Ludwina in een coma geraakt, neemt het verhaal een vreemde wending. Ludwina lijkt de kans te krijgen om afscheid te nemen van haar verleden, zoals je wel eens hoort dat je vlak voor je dood het verleden ziet voorbijtrekken. Het verhaal wordt meer zweverig. Ludwina keert ’s nachts telkens om hetzelfde uur terug naar huis, waar Hasse haar kan zien. Telkens neemt ze dezelfde japon uit de kast, zet ze dezelfde plaat op en loopt ze de deur uit. Op een nacht besluit Hasse haar te volgen. Door Ludwina achterna te gaan, komt ze in een schuurtje terecht. Hierin ziet ze met welk probleem uit het verleden Ludwina lijkt te worstelen. Het gaat om een verloren liefde die is omgekomen in de Vietnamoorlog. Nacht na nacht leren we de oude relatie van Ludwina beter kennen. Hasse raakt hierdoor zozeer geboeid dat ze zelf mee in dit verleden belandt.
Nu is het aan Wolf en Charlie om Hasse terug te halen. Ze doen er alles aan om dit raadsel op te lossen. Zo ontmoeten ze een eigenaardig type, die de tijd lijkt te kunnen manipuleren en de oorzaak van heel deze gekke situatie lijkt te zijn. Deze man beweert dat wanneer de liefde groot genoeg is, iedereen ongedeerd zal terugkomen. Maar hoe bewijs je hoe groot je liefde voor iemand is?
Charlie en Wolf zoeken ook oplossingen bij Nicky, een oude vriendin van Ludwina. Maar in plaats van hulp te bieden, belandt Nicky ook in het verleden. Door de ogen van Wolf zien wij hoe Ludwina en Hasse in de Vietnamoorlog verweven geraken. Je voelt ook de andere drie mee kijken en merkt dat de band tussen broer en zus beter wordt, nu ze hetzelfde grote probleem hebben. Wolf wordt hierdoor ook milder. Vermoedelijk maakt de liefde tussen Hasse en Wolf toch een kans, als Hasse tenminste weer in het heden geraakt. Het einde is erg flou en als lezer blijf je op je honger zitten.
Hoewel dit een erg creatief plot is, blijft schrijven over tijdreizen erg gevaarlijk. Ook Gerda Van Erkel slaagt er niet in om dit geloofwaardig te doen overkomen. De mooie verhaallijnen over vriendschap en liefde zijn dan weer wel erg boeiend en herkenbaar. Jammer genoeg gaat de gebruikte schrijfstijl ook vaak de mist in. Hoewel ik me als lezer soms verbaasde over mooie zinsconstructies, waren er ook zinnen die zelfs na een aantal keer herlezen niet duidelijk werden. Dat is jammer, want het breekt de spanningsboog.