Als je de cover en de titel bekijkt, denk je dat in dit prentenboek het homohuwelijk centraal zal staan. Natuurlijk komt het aan bod, maar de verhaallijn draait vooral rond Cato.

Cato’s lievelingsoom, Tijs gaat trouwen met David. Geen trammelant over het feit dat het twee mannen zijn die elkaar graag zien, maar een verhaallijn over een meisje dat wat jaloers en vooral bang is dat ze haar oom zal “verliezen” aan de liefde van zijn leven. Tijs overtuigt zijn nichtje in een korte babbel dat ze zich geen zorgen hoeft te maken. Zo gezegd zo gedaan: Cato doet nog steeds leuke dingen met oom Tijs en krijgt er gratis en voor niks een tweede lievelingsoom bij, nl. David.

Het onderwerp is leuk gekozen en waarschijnlijk ook wel herkenbaar, maar alles valt wel heel snel in de plooi. Konden alle kinderprobleempjes maar zo snel opgelost worden. Gelukkig kan dat wel in prentenboekenland en wordt er op die manier voor gezorgd dat dit prentenboek een breed publiek zal aanspreken. De positieve aandacht die het homohuwelijk krijgt, is mooi meegenomen.

Het verhaal heeft net zoals de illustraties een hoge schattigheidsfactor. Ze vullen elkaar ook prima aan. Een leuk voorleestussendoortje.