Cor Hoeting is een ietwat aan lager wal geraakte Nederlander die na een mislukt zakelijk avontuur in Spanje dringend geld nodig heeft. Hij laat zijn niets vermoedende familie in Spanje achter en gaat terug naar Nederland, waar hij op nogal amateuristische wijze een ontvoering beraamd op Harm Tichelaar, een goed in de slappe was zittende autohandelaar. Zijn oorspronkelijke plan mislukt. Een beetje door de omstandigheden gedwongen, ontvoerd hij dan maar de zeventienjarige dochter des huizes, Anouk. De meeste aandacht in dit boek gaat niet uit naar hoe de ontvoerder of zijn slachtoffer zich voelen, maar wel naar de politie en de acties die zij op het getouw zetten om Anouk te redden. Werkwijze, organisatie, planning, uitvoering … alles wordt uitgebreid en tot in de kleinste details beschreven. Mij leek het soms wel een wervingsbrochure die jongeren over de streep moet trekken, een loopbaan bij de politie te ambiëren. Deze details zijn leuk, maar in dit soort uit het leven gegrepen reality–verhalen, verwacht je toch iets meer focus op de gevoelens en de reflecties van de protagonisten. Uiteraard gaat Helen Vreeswijk dit niet uit de weg, maar dat aspect van het verhaal gaat niet veel verder dan de gangbare clichés. Leuk is dan weer dat een aantal van de politiemensen uit haar vorige boeken terugkeren zoals Rob Van Buren en Heleen Resman. Dat geeft de reeks enige herkenbaarheid. Net zoals in haar andere boeken, is Helen Vreeswijk meer bezig met het overbrengen van een boodschap dan met het schrijven van een verhaal. Daardoor beklijft het boek niet. Bovendien maakt ze een tweede verhaallijn die met de eigenlijke ontvoering niets te maken heeft, en daardoor het verhaal vertraagt, wat voor een policier niet echt bevorderlijk is. Dat neemt echter niet weg dat het beoogde publiek dit boek wel zal smaken.