Dit waargebeurde verhaal vertelt hoe Hatice, een Turks meisje, op Valentijnsdag in de hals werd gestoken omdat ze een toevallige passant niet wou kussen. Ze wordt levensgevaarlijk verwond, geneest, maar heeft een hele weg af te leggen alvorens weer gewoon de straat op te kunnen zonder angsten uit te staan. Een boeiend geschreven verhaal dat tot stand kwam met samenwerking van het slachtoffer. De auteur vertelt chronologisch wat er precies die zondagavond gebeurde en hoe het leven en de wereld van Hatice helemaal kantelde. Het langzame proces van genezing en het leren leven met littekens, aan de buitenkant maar ook van binnen. Het wordt een moeilijke weg voor het jonge meisje, temeer omdat de dader lang op vrije voeten blijft lopen.

De auteur is niet aan zijn proefstuk toe, verschillende publicaties met gevoelige thema's staan op zijn naam. Het boek leest gemakkelijk maar blijft een beetje hangen in herhalingen. Ook de personages missen een beetje kleur en context. De beschrijving van de familie van het meisje is een beetje te oppervlakkig en daardoor mist het verhaal wat kracht. Het is altijd meegenomen als de zeden en gebruiken van andere culturen belicht worden, zo worden vooroordelen weggewerkt. In elk geval is het een vlot leesbaar boek met een actuele plot.