Omdat ik je zo graag zie
Oma en Ibi zijn de beste maatjes. Op een dag gaan ze samen naar de grote stad. Ibi is dolgelukkig en kijkt haar ogen uit naar alles wat nieuw is voor haar. En Oma? Oma heeft alleen ogen voor Ibi, ze geniet omdat Ibi geniet.
Een sfeervol prentenboek dat de tedere band tussen grootouders en kleinkinderen haast voelbaar maakt. Hartverwarmend en mooi. Het gesprek tussen de twee is eenvoudig en summier, zonder overbodige woorden. Ze kijken en genieten vooral, van de grote drukte die er heerst. Zoveel grote gebouwen, zoveel verschillende mensen en zoveel kleuren. Het is overweldigend voor de kleine Ibi. Het is of ze in een bos lopen maar dan in een mensenbos. De kleuren en soms het ontbreken ervan geven een heel bijzondere toets aan dit verhaal. De grote gebouwen bestaan alleen uit lijnen in zwart-wit, de 'mensenzee' is één en al kleur. Daartussen een park met bomen en groen, dat geeft ademruimte. Een aangenaam boek om met zijn tweetjes in te verdwalen en te genieten van de intieme sfeer die het oproept.