Dorus moet nog honderd nachtjes slapen en dan … verjaart ze. Maar honderd nachtjes is veel te lang voor Dorus. Dorus wil nu verjaren. Maar dat kan niet. Dus gaat Dorus knippen. Dorus knipt driehoekige lapjes stof. Ze knipt mooie driehoeken uit elke stof die ze tegen komt: de jurk van mama, de kleren aan de waslijn, het uniform van de politieagent, de clown … Dorus knipt en knipt want mama had gezegd dat het mocht. De mensen van wie de kleren zijn, zijn echter niet opgezet met Dorus' knipprestaties. Tot ze zien wat Dorus ermee gemaakt heeft: talloze vlaggetjes voor een feestslinger! Iedereen wordt er vrolijk van en ze bouwen een groot feest.
Het verhaal van Dorus is een vrolijk verhaal over jarig zijn, gekruid met een vleugje humor en een tikkeltje ondeugendheid.
Dorus is een kleuter die creatief weet om te gaan met haar probleem. Ze wil een feest voor haar verjaardag. Het verhaal eindigt ook met een groot feest. Maar niet voor haar verjaardag.
De illustraties zijn kleurrijk en vrolijk. Ze doen me denken aan patchwork. Het verhaal is in een eenvoudige, begrijpelijke taal geschreven. De invalshoek van het verhaal is verfrissend en origineel. De schrijfstijl kan me iets minder bekoren, maar of dat een kleuter zal weerhouden om helemaal op te gaan in het verhaal … ik denk het niet.