Dit kartonboek kan je in twee richtingen lezen. De ene kant vertelt het standpunt van de wolf als jager. De andere kant verhaalt vanuit het gevoel van het konijn, de prooi. De illustraties in dit boek zijn erg koud en krachtig. Ze hebben niets liefs of vertederends, vaak schrikken ze zelfs af. Ze zijn soms druk, chaotisch en verwarrend. Je ziet een magere wolf met een gigantische muil door het bos dolen. Wolf heeft honger en is op zoek naar een prooi. Even later lees je dat hij door het natte gras loopt. Hier is de achtergrond een doolhof in fel oranje. Persoonlijk vind ik dat wat vreemd, het past niet echt ... Dan volgt er een gezamenlijke pagina: je ziet wolf in een vreemde houding, zijn muil opengesperd en konijn die zijn poten spreidt om er niet in te verdwijnen. Vanaf hier moet je als lezer dan opnieuw beginnen, je draait het boek om en leest het verhaal van konijn. De titel is dan: Waar is konijn? Het verhaal blijft hetzelfde, maar wordt nu verteld vanuit het standpunt van de prooi. Toch wekt konijn geen medelijden op. Ook hier zijn de illustraties vreemd en eerder afstotend. Je ziet konijn kruipen, wandelen en zwemmen, tussen wortels en gras tot hij op die gemeenschappelijke pagina wolf tegenkomt ... Een vreemd kartonboekje waar je geen leeftijd op kan plakken. De inhoud is me te vaag en te verwarrend. Je voelt wel een spanning, maar je weet niet goed waarom of waar die toe leidt. Dit is zo een boekje met een allicht filosofische inslag, maar wat die dan precies is, dat ontglipt me nu even ...